Sarina Wiegman: 'Vrouwen moeten veel brutaler worden'

Sarina Wiegman: 'Ik wil ook als coach de beste worden die ik kan zijn'. - Foto: KNVB Media

Ze speelde 104 interlands, was aanvoerster van Oranje, won als coach tweemaal het landskampioenschap en drie keer de KNVB Beker. En toch vindt het gros van de voetbalwereld het bijzonder dat Sarina Wiegman zondag in de Amsterdam ArenA het hoogste trainersdiploma kreeg uitgereikt. Omdat ze pas de derde vrouw ooit is die de cursus Coach Betaald Voetbal/UEFA Pro met goed gevolg heeft afgerond.

Haar voormalige teamgenoten Vera Pauw (2005) en Hesterine de Reus (2009) gingen Wiegman, sinds twee jaar werkzaam als assistent-bondscoach van het Nederlands vrouwenelftal, voor. In de 'klas van 2015/'16' zaten onder anderen ook Bert Konterman, Gérard de Nooijer en Mark Schenning. Roy Makaay haakte voortijdig af, terwijl Edgar Davids een langer traject volgt. Met het diploma op zak kan Wiegman (46) nu overal in het betaald voetbal, ook in het buitenland, als hoofdtrainer aan de slag.

Hoe opmerkelijk vind je het eigenlijk zelf?

Sarina Wiegman: "Het maakt het bijzonder omdat er nog zo weinig vrouwen de cursus hebben gedaan of in het mannenvoetbal werkzaam zijn. Door deze cursus te volgen kwam ik de wereld van het professionele mannenvoetbal binnen en dat was ontzettend leuk en leerzaam. Met het vrouwenvoetbal moeten we snel naar dat hogere niveau van professionaliteit. Dat zit natuurlijk in geld, maar ook in faciliteiten en mogelijkheden. Ik heb stage gelopen bij Sparta Rotterdam. Gedurende de zeven jaar dat ik coach was van de ADO Den Haag-vrouwen keek ik natuurlijk ook wel rond bij de mannentak, maar dat kon nu bij Sparta veel dieper."

Wat trof je daar aan?

"We hebben tijdens de cursus veel betaald voetbalorganisaties bezocht en soms zag ik dingen die ik niet had verwacht bij een bvo. Bij Sparta merkte ik juist dat daar de lat door iedereen, kwalitatief goede mensen, heel hoog wordt gelegd. Vakmensen in hun eigen specialisme. Met het vrouwenvoetbal moeten we snel richting dat niveau. Bij ADO hadden we een heel betrokken, maar kleine staf. Nu bij het nationale team werk ik al met meer en hoger opgeleide specialisten. Dat moet zich verder over het totale vrouwenvoetbal verspreiden."

Wat heeft het jezelf als coach opgeleverd?

"Ik wilde al heel lang de cursus volgen. Wat ik als speelster al had, wil ik namelijk ook als coach en dat is de beste worden die ik kan zijn. Die ambitie heb ik nu eenmaal en daar wil ik ook werkelijk iets mee. Tijdens de CBV-cursus kon ik mezelf simpelweg ontwikkelen en beter worden op diverse vlakken. Daarnaast was ik op zoek naar een bevestiging. Ben ik op de goede weg? Als speelster en coach heb ik al veel ervaringen opgedaan, maar hoe werkt het in de echte professionele mannenwereld? Als hoofdcoach van ADO was alles kleinschaliger, bij het nationale team werk je in de internationale top en komen er andere dingen op je af en nu tijdens de cursus ben ik me veel bewuster geworden van processen binnen een club. Je neemt een beslissing als coach en wat voor invloed heeft dat op de organisatie van een club? Management dus."

Vera Pauw was de eerste vrouw de eerste vrouw ooit die het CBV-diploma haalde, maar stelde niet de ambitie te hebben om ooit in het mannenvoetbal aan de slag te gaan. Hoe denk jij daarover?

Ik ben heel blij met de weg die het vrouwenvoetbal is ingeslagen.

"Ik sluit dat niet bij voorbaat uit. Maar ik ben heel blij ben met die ontwikkelingen die momenteel in het vrouwenvoetbal gaande zijn. Die zijn dusdanig dat ik me er heel gelukkig bij voel om die wereld werkzaam te zijn en daar verder het niveau te verbeteren. Tijdens mijn stage bij Sparta heb ik wel in een omgeving verkeerd met goede, gepassioneerde mensen en dat was ook heel inspirerend. Natuurlijk zijn er verschillen tussen mannen- en vrouwenvoetbal, maar die zitten hem meer in het teamproces en een andere manier van benadering. Uiteindelijk gaat het gewoon om voetbal. Zeg dus nooit nooit, maar ik ben momenteel heel blij met de weg die het vrouwenvoetbal is ingeslagen en daar wil ik vol aan bijdragen."

Nog weinig vrouwen dienen zich als trainer aan.

"Ja, dat is absoluut een feit. Een man stort zich meestal zonder twijfel op een trainerscursus, terwijl een vrouw zich altijd eerst afvraagt of ze het wel kan en gaat er vervolgens nog even rustig over nadenken. Het is veel te gemakkelijk om te stellen dat vrouwen geen kansen krijgen, want die krijgen ze wel degelijk. Maar we moeten wel met z'n allen veel brutaler worden. Daarnaast is het van wezenlijk belang dat het Nederlands team goed presteert. Daarmee kom je als vrouwenvoetbal in beeld. In zijn algemeenheid heeft het puur met de ontwikkeling van de sport te maken."

Zie je voor jezelf daar ook een rol in weggelegd?

"Je ziet nu al dat een aantal voormalige (jeugd-)internationals, zoals Roos Kwakkenbos, Suzanne Bakker en Marelle Worm, serieus hun stappen in het trainersvak aan het zetten zijn.  Ik probeer wel altijd ex-speelsters te stimuleren om iets in het voetbal te blijven doen. Dat hoeft niet altijd in het trainersvak te zijn, maar kan ook op andere vlakken. Neem bijvoorbeeld iemand als Kirsten van de Ven, die onlangs is gestopt met voetbal. Haar ervaring en uitstraling kan het vrouwenvoetbal enorm gebruiken." Tien nieuwe coaches Deze tien coaches kregen zondag hun diploma Coach Betaald Voetbal

Door: Francis Grondhuis