Piet Burgers (97), de Jordanese stem van vv Lemmer

Piet Burgers, hoogstwaarschijnlijk de oudste voetbalverslaggever van de wereld. - Foto: KNVB Media

Op Piet Burgers lijkt de tijd geen vat te hebben. Bijna honderd verslaat hij nog altijd elke uit en thuiswedstrijd van vv Lemmer voor Radio Spannenburg in Zuidwest-Friesland. Een oudere voetbalcommentator zal er op deze wereld hoogstwaarschijnlijk niet rondlopen. En dat terwijl hij zelf nooit heeft kunnen voetballen.

'Olala, daar wordt een speler van Black Boys door de benen gespeeld. Altijd leuk om te zien. Een zekere collega -verslaggever van het Spaanse voetbal zegt dan altijd koekoek, maar Koekoek is al lang dood. Jaja, dames en heren luisteraars, die heb ik ook nog meegemaakt.' Piet Burgers is in zijn element. Hij zit op zijn vaste stek in de nok van de houten tribune van vv Lemmer. Koptelefoon over zijn pet, de hand stevig om de microfoon geklemd en een scherpe blik gericht op het veld. Via een oude Nokia mobiele telefoon maakt hij contact met technicus Johannes in de studio van Radio Spannenburg om de luisteraars op de hoogte te houden van de verwikkelingen op sportpark Lemstervaart.

Koekoek

Zijn cluppie vv Lemmer is al gedegradeerd, maar dat is voor Burgers geen reden om de laatste wedstrijd van het seizoen te laten lopen. Gelukkig maar voor de mensen die wedstrijd volgen via de radio want zijn beeldende taal is een feest om naar te luisteren. Na een panna kan het via Sierd de Vos zo maar over boer Koekoek gaan, een politicus die in de jaren zestig en zeventig furore maakte met de Boerenpartij. Er waait een straffe wind aan de boorden van het IJsselmeer. Ook het enorme scheepsdok van VEKA biedt geen beschutting. De bal laag houden is dus het devies, maar dat lukt de spelers niet erg. 'Daar heb je weer zo'n bal waar de KLM trots op is.' Zijn neutraliteit is hem lief. 'Black Boys is de beter voetballende ploeg.'  Een slechte pass van vv Lemmer verzwijgt hij zeker niet. 'Nou, dat is een bal van mijn 'likmevessie''

Wie hem 'manke' noemde kon een klap voor zijn kop krijgen

Het laatste woord verraadt zijn wortels. Die liggen in Amsterdam. De Jordaan. Hier leerde hij knokken. Op straat. Om voor zichzelf op te komen. "Tot mijn zeventigste ben ik invalide geweest", zegt Burgers voor de wedstrijd in zijn huiskamer. Hij stroopt zijn broek op en laat zijn knie zien. "Dankzij een kunstknie kan ik nu normaal lopen. Als klein kind ben ik ooit door een stuk glas gekropen. Dat is in mijn knie gaan zweren. De dokter twijfelde of mijn been er niet af moest. Dat hoefde gelukkig niet, maar ik bleef na de operatie wel mank lopen. De knie was teveel beschadigd en groeide niet meer goed. Op mijn veertigste zou ik in een rolstoel zitten. Mijn vader was woedend toen hij dat hoorde: 'Dan had je hem net zo goed een spuitje kunnen geven.' Terwijl ik er bij stond. Een invalide in een gezin van zestien kon hij er niet bij hebben met het schamele loon van een stratenmaker.

Recht voor zijn raap

Het vormde zijn karakter. Wie hem 'manke' noemde, kon een klap voor zijn kop krijgen. Burgers balt zijn vuisten. "Ik was niet bang en sloeg erop. Zo vond ik toch mijn weg op straat en op school." Maar met voetbal mocht hij nooit meedoen. "Ik moest op de uitkijk staan voor de politie; heel af en toe in de goal, als er niemand wilde keepen." Toch werd hij gek van het spelletje. Burgers ging altijd mee met zijn oudere broer Gijs. "Dan mocht ik zijn tas dragen." Op tafel heeft hij trots een ijzeren fluit en een KNVB-embleem uitgestald. "In 1942 heb ik me aangemeld als scheidsrechter. Bij de KNVB zagen ze wel wat in me. Ik liep dan wel mank, maar ik kende de regels en kon optreden.

De nul spreekt hij uit als Frits van Turenhout

Als grensrechter bereikte hij het semi-professionele voetbal. "Ik heb langs de lijn gestaan bij Ajax-Feyenoord, bij Jong Oranje; met topscheidsrechters als Leo Horn en Dirk Nijs gewerkt. Horn heeft me nog opgeleid. Altijd 45 minuten zijn om het veld te inspecteren, had hij ons verteld. Komt hij zelf tien minuten voor tijd aankakken. Dat heb ik hem toen wel even verteld." Typisch Piet. Recht voor zijn raap. Wat hij ziet, gaat de ether in.

Gouden speld  

Twee vrouwen zoeken een plekje naast Burgers. Het is hun vaste plek, zo blijkt. 'Ah, de dames zijn ook gearriveerd.' Ze leven sterk mee met vv Lemmer. 'Soms hou ik de microfoon wel eens bij ze, zodat de mensen thuis ook mee kunnen genieten.' Lemmer krijgt een grote kans. 'Olala op de paal. Dat was een mooie actie van nummer veertien Mike Brongers. Maar ja als je voor een dubbeltje bent geboren, word je geen kwartje. De stand blijft 0-1.' Bij het uitspreken van de nul houdt Burgers de tong even vastgeplakt aan het verhemelte. A la Frits van Turenhout. 'Mooi hè.' 

Op het KNVB-embleem zit een aantal speldjes geprikt. Allemaal met een verhaal. De zilveren en gouden speld van de KNVB laten zien dat Burgers zich een leven lang ziel en zaligheid in het Nederlandse voetbal en het verenigingsleven heeft gestopt. Zijn cluppie in Amsterdam was DWS, waar zijn broertje Joop furore maakte en met mannen als Jan Jongbloed en Rinus Israël kampioen van Nederland werd. "Ik heb er nog voor gezorgd dat Rinus bij DWS kwam, zegt Burgers. "Een scharminkel was het toen nog. Zulke beentjes." Burgers houdt duim en wijsvinger bij elkaar. "Zijn vader vroeg of ik een goed woordje voor hem kon doen. Weken achtereen heb ik de technische commissie aan de kop gezeurd. Uiteindelijk hebben ze hem genomen."

Erelid

Ziel en zaligheid gaf hij aan het verenigingsleven

Hoe raakt een Amsterdammer verzeild in Lemmer? Het antwoord schuilt in het laatste speldje - van de FNV. Bij onrecht klimt Burgers op de barricaden. "Tijdens een staking ging ik met steunlijsten langs de deur en bij bedrijven om geld op te halen voor de stakers die geen inkomen meer hadden. Zo klopte ik ook aan bij Houthandel Groot aan in Amsterdam-Noord. De eigenaar zocht een werfbaas, zag mij bezig met zijn werknemers en vroeg of ik interesse had. Dat had ik niet. De heer Groot gaf alleen niet op en is bij mijn vrouw Saar langs gegaan. Een slimme zet. Saar had wel oren naar een goed inkomen en daarmee een mooie toekomst voor onze kinderen. Zij dreigde met de kleintjes naar haar moeder te gaan als ik het niet zou doen. Toen heb ik toch maar ja gezegd." 

Als het bedrijf wil uitbreiden, is er in Amsterdam geen ruimte. "De oude heer Groot was inmiddels overleden. Zijn zoon had het overgenomen. Samen gingen we kijken in Lemmer. Er kwam net een boot met spiering binnenvaren. Die geur. Ik dacht: 'hier kan ik niet leven.'" Dat was in 1962. Hij woont er nog steeds. En ook in Lemmer deed het verenigingsleven nooit tevergeefs een beroep op hem. "Twee mannen van vv Lemmer stonden al snel voor de deur. Saar ging koffie zetten en lokte mij naar de keuken. 'Je doet het niet hoor', zei ze. Het liep anders. In de bestuurskamer staat zijn naam gegraveerd in de spiegel die de ereleden eert. Wat heeft hij niet gedaan bij de club. Burgers was voorzitter, scheidsrechter, elftalleider, noem maar op. Hij zette zich in voor een nieuwe kantine. En een tribune om uit de wind te zitten. "Van hout hè, dat spreekt." Zelfs toen hij voor het bedrijf in Kameroen werd gestationeerd, bleef Burgers betrokken en sprak hij motivatiebandjes in die hij opstuurde naar de spelers van het eerste.

Lange-halen-gauw-thuis-voetbal

'Dat is het mooie van voetbal; zo ben je half dood en zo kun je weer opstaan.' Het mag een beetje stevig gaan van Burgers. Niet gemeen. 'Niets aan de hand', klinkt het even later. De speler van Black Boys liet zich mooi vallen. Dat heeft hij geleerd van het betaald voetbal. Als je daar niet tegenkan, moet je gaan schaken.' vv Lemmer probeert het wel, maar staat niet voor niets onderaan. 'Het is lange-halen-gauw-thuis-voetbal met af en toe een mooie actie van Akam de lieveling van ons damespubliek. Olala, daar gaat ie hoor. Het is gebeurd.' Keeper Hans Portijk heeft met drie mooi reddingen de tweede goal van Black Boys lang voorkomen, maar hij valt dan toch: 0-2.

Direct na de wedstrijd komt Martin Schulz bij Piet Burgers zitten. Hij staat volgend jaar aan het roer bij vv Lemmer. 'We gaan horen wat de nieuwe trainer heeft te zeggen, dames en heren luisteraars.' Schulz - oud-topscorer  - wordt aangekondigd als de man van 368 doelpunten, die vv Lemmer uit de vijfde klasse moet loodsen. De nieuwbakken trainer wil niet op de zaken vooruitlopen. 'Hoe het seizoen gaat lopen is natuurlijk koffiedik kijken.' 'Daar ben je trainer voor', antwoordt Burgers. Scherp tot de laatste minuut. 

Dinsdag 13 augustus begint de voorbereiding op een nieuw seizoen. De Jordanese stem van Lemmer zal er zijn. Microfoon in de hand om met spelers en trainers vooruit te blikken op een jaar in de vijfde klasse van het amateurvoetbal; het ware voetbal, in zijn ogen.