Column Jan Dirk v/d Zee: Hoe divers is jouw clubbestuur?

Asi Cavlun vroeg mij een paar maanden geleden, na afloop van een presentatie aan vertegenwoordigers van brancheorganisaties en studenten, namens wie ik dacht te spreken. Of ik, Jan Dirk van der Zee, 45 jaar oud, Fries, bestuurder van de KNVB, ook namens haar sprak?

We mopperen er vaak op, maar polderen is zo slecht nog niet

Een jonge vrouw met Turkse roots, moslima, voetbalfan. Of ik me überhaupt weleens afvroeg wie het bestuur van de bond, maar ook de besturen van de meeste voetbalverenigingen in het land, dachten te vertegenwoordigen. Dat waren in haar ogen toch voornamelijk blanke mannen boven de 50 met zo nu en dan een paar vrouwen in het bestuur. Maar jongeren, en zeker jongeren met buitenlandse roots, die zijn niet te vinden in de top van voetbalverenigingen.  

Geen optimale afspiegeling

In Zeist is dinsdag 21 maart een onderzoek gepresenteerd waaruit blijkt dat 2 procent van de besturen van de betaald voetbalorganisaties (BVO’s) bestaat uit leden met een migratie achtergrond, terwijl tegelijkertijd 40 procent van de Nederlandse voetballers in de Ere- en Eerste divisie roots in het buitenland heeft. In hoeverre dit beeld overeenkomt met de bestuurskamers bij amateurverenigingen is nog niet onderzocht. Maar dit zijn de feiten. Het Nederlandse amateurvoetbal telt ruim 3.000 verenigingen, 1,2 miljoen leden, ongekend veel nationaliteiten, 133.691 vrouwelijke voetballers en circa 280.000 jongeren (spelers van 18 tot 30 jaar). Je kunt er vergif op innemen dat de huidige voorzitters en bestuurders bij amateurverenigingen geen optimale afspiegeling vormen van dit ledenbestand.

Wij zullen om toegankelijk te blijven voor iedereen meer rekening moeten gaan houden met de diversiteit binnen de clubs

Alleen daarom is het een zegen dat het succes van de populistische partijen in de afgelopen verkiezingen beperkt is gebleven. Een meerderheid in Nederland wil er gewoon niks van weten: het uitsluiten van mensen. Als we al iets van de verkiezingsuitslag hebben opgestoken is dat het ons dwingt om juist het tegenovergestelde te ondernemen: open te staan voor elkaars standpunten en concessies durven doen. We mopperen er vaak op, maar polderen is zo slecht nog niet. Het is de bereidheid om voortdurend met elkaar in gesprek te gaan, je opvattingen bij te stellen en de wil te laten zien om beslissingen aan iedereen uit te leggen. Altijd. Ook aan de minderheid. Anders blijft frustratie en boosheid zijn weg vinden naar ‘wij tegen de rest’-partijen.  

Deuren openen

In het voetbal zal het waarschijnlijk niet zo’n vaart lopen. Toch zullen wij – om toegankelijk te blijven voor iedereen die wil voetballen (nu 5,7 procent van de bevolking) - meer rekening moeten gaan houden met de diversiteit binnen de clubs. Dit betekent dat de deuren in bestuurskamers wijd open moeten (komen te) staan voor jongeren, vrouwen en Nederlanders met buitenlandse roots. Asi Cavlun zou het toejuichen. Jij toch ook? 

Columns Jan Dirk van der Zee Bekijk hier de eerder gepubliceerde columns van Jan Dirk van der Zee.