DZOH heeft actief beleid om bewoners AZC op te nemen in de vereniging

In de JO8-2 van DZOH speelt ook een jongetje uit het AZC. - Foto: Foto DZOH

DZOH in Emmen heeft zo’n 25 leden die in het asielzoekerscentrum in de stad wonen. Sinds twee jaar heeft de club actief beleid om kinderen en volwassenen van het AZC op te nemen in de vereniging. “Iedereen die wil voetballen is welkom hier”, zegt Jeroen van der Weide, coördinator AZC bij DZOH.

Bij toeval is hij in die rol beland. Zijn zoontje had een teamgenootje dat op het AZC woonde. De jongens werden vriendjes en op een gegeven moment ging het zoontje van Jeroen bij Mohamed spelen. “De jongens gingen al snel buiten voetballen en overal vandaan stroomden kinderen toe om mee te doen.”

Lang niet iedereen vindt de weg naar een sportclub in Nederland. Maar als kinderen willen voetballen, dan moet dat gewoon kunnen bij onze club.

De vader van Mohamed vertelde Jeroen dat zijn zoontje het enige kind van het AZC was dat op een sportvereniging zat. Jeroen: “De vader van Mohamed is hoog opgeleid. Hij had zelf uitgezocht hoe dat allemaal werkte in Nederland. Maar lang niet iedereen vindt die weg. Dat zette me aan het denken. Als kinderen willen voetballen, dan moet dat gewoon kunnen bij onze club.”

Vrijwilliger op het AZC

Jeroen zat in de voetbalcommissie en daar opperde hij zijn idee. Hij werd meteen benoemd tot coördinator en nam contact op met het AZC. Daar was een vrijwilliger die contact had met het Jeugdsportfonds en Stichting Leergeld. “Hij kan kinderen daarvoor aanmelden, zodat de contributie en kleding kunnen worden betaald.” Afgesproken werd dat de vrijwilliger elke woensdagochtend op het AZC zou zijn om kinderen en ouders te helpen zich aan te melden bij de vereniging. “Ik krijg daarna het nummer van de ouders en neem contact met ze op. Gewoon via WhatsApp, in het Nederlands, Engels of via een vertaalprogramma.”

Twee jaar later heeft DZOH ruim 20 jeugdleden van het AZC in de O7 tot en met O19. Ook zijn er een stuk of vijf senioren lid. Daar komt heel wat bij kijken, zegt Jeroen. “Het gedeelte met het Jeugdsportfonds en Stichting Leergeld is vrij eenvoudig. De vrijwilliger van het AZC meldt het kind aan, en de organisaties nemen contact op met onze ledenadministratie over de contributie die ze gaan betalen.”

FIFA-regels

Het echte werk zit in de reglementen van de FIFA, zegt Jeroen. Om kinderhandel uit te sluiten, moet DZOH allerlei documenten en informatie bij de KNVB inleveren. “Het gaat om identiteitsbewijzen van kind en ouders, maar ook adresgegevens om te bewijzen dat het kind echt hier woont. Vaak hebben kinderen in het AZC geen ID-kaart. Gelukkig gelden tijdelijke papieren van het AZC ook. Als een of beide ouders er niet zijn, dan moeten we informatie verstrekken over wat er met de ouders gebeurd is. Zijn die nog in het land van herkomst, overleden of wat anders? Gelukkig helpt de KNVB ons waar nodig. De KNVB levert alle documenten dan weer aan bij de FIFA. Het kan zomaar twee maanden duren voor een kind echt lid kan worden.”

Voor volwassenen is de procedure nog wat ingrijpender. Er is dan geen Jeugdsportfonds om de contributie te betalen. “Dat doen wij als club. Het zijn er maar een paar en we willen niet dat financiën een drempel zijn voor mensen om te kunnen voetballen.”

Geef mensen een bal en twee doelen en iedereen ter wereld weet wat de bedoeling is. Dat is het mooie aan voetbal. Wat je achtergrond ook is, iedereen mag meedoen

De leden van het AZC zijn volledig onderdeel van de vereniging. Een van de volwassenen is sinds kort jeugdtrainer bij de JO9. “Zowel hij als de kinderen vinden het fantastisch. De kinderen denken dat ze een Engelse trainer hebben en vinden dat heel speciaal. Ze leren ongemerkt best wat Engels en hij pikt het Nederlands op. Bovendien zitten er in de JO9 veel kinderen van het AZC. Voor hen is hij een bekend gezicht en ook een rolmodel.”

Maximaal twee kinderen per team

De teamsamenstelling is elk jaar wel een flinke puzzel, zegt Jeroen. Uit praktisch oogpunt wil DZOH maximaal twee kinderen uit het AZC per team indelen. “De ouders hebben bijvoorbeeld geen auto en kunnen dus niet rijden naar uitwedstrijden. Bovendien komt het voor dat kinderen opeens worden uitgezet of moeten verhuizen. Dat moet je in de teams kunnen opvangen.”

Dat lukt tot nu toe heel goed. “Het gaat allemaal heel gemoedelijk. We zijn nu bezig om ook de ouders bij de vereniging te betrekken, zodat ze echt onderdeel worden van onze clubgemeenschap. Dat is onze maatschappelijke verantwoordelijkheid als voetbalclub. Voetbal is overal ter wereld hetzelfde. Geef mensen een bal en twee doelen en iedereen weet wat de bedoeling is. Dat is het mooie aan voetbal. Wat je achtergrond ook is, iedereen mag meedoen.”

Draaiboek

Inmiddels heeft Jeroen een heel draaiboek van het proces. Andere verenigingen die ook graag leden van een nabijgelegen asielzoekerscentrum willen verwelkomen, zijn van harte welkom om contact met hem op te nemen voor informatie. “Op onze site staan contactgegevens. De belangrijkste tip die ik kan geven is contact zoeken met het AZC. Daar moet iemand zijn die zich hier hard voor wil maken en wil fungeren als contactpersoon.”