Column Gijs de Jong: We zijn elkaars voorbeeld in het voetbal

Mijn ome Dick (Oostdam) is misschien wel een van de beste spelers die cupfighter VVSB ooit gekend heeft. Hij emigreerde dertig jaar geleden naar Nieuw-Zeeland. Zijn dochter, mijn nichtje, Marlies, is daar nog uitgekomen voor het nationale elftal en heeft op de Olympische Spelen in Beijing gespeeld.

Mijn ome Theo (de Jong) is lang actief geweest als verzorger/ fysio bij diverse clubs, waaronder VVSB, in de Bollenstreek. Sommige andere ooms van mijn moeders kant (Van der Weijden) hebben ook voor VVSB gespeeld.

Bollenstreek

Een voetbalclub, essentieel voor de sociale cohesie in een dorp

Hoe kom ik hierop? Nou, omdat ik afgelopen maandag gast was in het hart van de Bollenstreek bij voetbalvereniging Van Nispen in het prachtige verenigingsgebouw De Spil. Het super strakke sportcomplex is bindende factor nummer 1 in het dorp De Zilk. Een voetbalclub, essentieel voor de sociale cohesie in een dorp. De Zilk heeft een kleine dorpskern met 2150 inwoners en schurkt aan tegen het grotere Noordwijkerhout. Het Noordwijkerhout van de bekerverrassing van de afgelopen twee seizoenen, VVSB. Alles ademt voetbal daar.

Het was om een heleboel redenen goed om te voelen hoe het is om bij een amateurclub te horen en te zijn. Mijn collega Jan Dirk van der Zee kan daar goed over vertellen. Ik net iets minder omdat ik vooral focus op betaald voetbal. Maar nu werd ik er meteen in ondergedompeld. Want toevallig liggen in dit dorp mijn roots. Mijn opa was er burgemeester en de andere opa was er gemeentesecretaris, mijn beide ouders woonden er het grootste deel van hun jeugd en de naam van mijn ome Dick wordt in die regio dus nog steeds met respect uitgesproken.

Dit is voetbal

Voorzitter Tino de Groot maakte de sociale functie simpel duidelijk: 2150 inwoners, 340 leden, 200 vrijwilligers. Zowel een zaterdag- als een zondagteam en vaak bezoekersaantallen tussen de 400 en 500. Verder zorgt de club voor het lidmaatschap van een Syrische vluchteling en regelen ze en passant ook nog een paar voetbalschoenen voor hem. 

Dit is de breedtesport waar de topsport op gegrondvest is

Ik reed weer naar huis en dacht: hier hoor ik dus met huid en haar thuis. Niet alleen vanwege de bloedband, maar ook vanwege de sport. Dit is voetbal. Dit is de breedtesport waar de topsport op gegrondvest is. Dat weten we allemaal wel, maar soms moet je het eens voelen en ruiken.

Elkaars voorbeeld

Zoals vorige week hier aangegeven, is de KNVB in beweging: van gesloten bolwerk naar open netwerk. Verder is de voetbalpiramide sinds dit seizoen geopend en vervaagt daarmee automatisch de grens tussen amateur- en betaald voetbal. Ik juich dat van harte toe en help mee het verder te verwezenlijken. Wij schrijven verbinding met hoofdletters. Er is veel meer dat ons, profs en amateurs, bindt dan omgekeerd.

We zien de resultaten opdoemen. Het wordt echt steeds leuker omdat we elkaar weten te vinden. Goede en slechte voetballers, grote amateurclubs en kleine buurtverenigingen. Amateurs en profs. Op basis van wederzijds begrip en respect. Je bent elkaars voorbeeld. Hoe mooi is dat?

Daar dacht ik allemaal aan toen ik ’s avonds laat naar huis reed, van de Bollenstreek naar Asten in Oost-Brabant. Waar sinds dit seizoen mijn zoontje voetbalt bij de plaatselijke trots NWC. Ik heb dit seizoen nog maar twee wedstrijden van hem gemist. Mijn rol is zeer bescheiden, soms zet ik het veldje uit en uiteraard rijd ik bij elke uitwedstrijd. We rijden met zijn allen naar Brouwhuis, Zeilberg en Liessel. Kleine dorpskernen waar voetbal alle mensen raakt. En mij ook.

Columns Gijs de Jong Lees hier alle columns van Gijs de Jong.