Ramadan Cup in Gorinchem

'We zijn bij toeval aan elkaar gekoppeld en zo is een vriendschap ontstaan. Ook al zien we elkaar eigenlijk alleen tijdens de drie speelavonden van de Ramadan Cup.' - Foto: KNVB Media

Zie ze zitten, Kees en Savas. Drie avonden per jaar nemen ze broederlijk naast elkaar plaats tijdens de Ramadan Cup. Inmiddels een razend populair zaalvoetbaltoernooi in een sporthal in Gorinchem, tijdens de maand dat veel moslims overdag vasten. Kees van Willigen (65) is de spreekstalmeester, Savas Hosafci (28) zit in de organisatie, houdt de scores bij en voorziet Kees van allerhande informatie.

Kees: “Ik ben er heel blij mee. Savas speelde vroeger zelf ook mee, kent veel spelers, hun achtergronden, de onderlinge verbanden. Daar kan ik dan allemaal over vertellen.”

Savas: “Wat ik knap vind aan Kees is dat hij precies de juiste toon aanslaat. Bij een mooi doelpunt, truc of een gave actie, maar ook als er een opstootje is. Dan legt hij uit dat dit niet de gedachte van de Ramadan is. En dan is het ook meteen klaar.”

Je merkt niets van een leeftijdsverschil of een verschil in achtergrond. Kees is ontzettend geïnteresseerd in van alles. Dus ook in de ramadan, in de islam

Kees is geen moslim. Savas, die Turkse roots heeft, wel.

Savas: “We zijn bij toeval aan elkaar gekoppeld en zo is een vriendschap ontstaan. Ook al zien we elkaar eigenlijk alleen tijdens de drie speelavonden van de Ramadan Cup.”

Kees: “Ik kijk er altijd weer reikhalzend naar uit. Mijn vrouw ook want dan ben ik weer even van de straat.”

Aan elkaar praten

Op dezelfde spontane wijze ontstond de Ramadan Cup. Wat jongens wilden lekker voetballen tijdens de Ramadan in de avond. In een sporthal, want Gorinchem is een stad van goede zaalvoetballers. Wat eten en drinken mee. Zo ontstond er een toernooitje en dat is steeds groter gegroeid.

De afdeling Zorg & Welzijn van de gemeente Gorinchem organiseert dit jaar in samenwerking met tal van vrijwilligers de vijfde editie in successie. Kees was er vanaf het begin bij. “Ze zochten iemand die dat aan elkaar praatte,” vertelt hij. “Dit deed ik al bij een ander beroemd zaalvoetbaltoernooi in Gorinchem. Ik vind het altijd leuk om naar voetbal te kijken en om te helpen. Het is ook gewoon beregezellig.”

Vierhonderd man eten en kletsen

Heel voetbalminnend Gorinchem kijkt uit naar het toernooi dat niemand uitsluit, en waar nog veel meer vriendschappen ontstaan.

Kees trots: “Je hoeft geen belijdend moslim te zijn om mee te doen, je ziet alle kleuren door elkaar, allerlei achtergronden.”

Van sommige leden van mijn politieke partij zie ik de ogen dan echt opengaan. Ze worden extreem gastvrij ontvangen. Die gaan heel anders kijken naar mensen van kleur

De aanvangstijd is vaak pas na 22.00 uur en er wordt tot 2 uur ’s nachts of later doorgespeeld. Vooraf is er een Iftar, de maaltijd die door moslims direct na zonsondergang genuttigd wordt, in de Turkse of de Marokkaanse moskee of in een buurthuis.

Savas: “Soms worden er extra tenten en heaters aangerukt en staat er vierhonderd man te eten en te kletsen.”

Kees: “Ik mag meenemen wie ik wil, want ‘een vriend van Kees is een vriend van ons’ zeggen ze dan. Soms nodig ik leden van mijn politieke partij, Democraten Gorinchem, uit. Van sommige leden zie ik de ogen dan echt opengaan. Ze worden extreem gastvrij ontvangen. Die gaan heel anders kijken naar mensen van kleur.”

Tegenslagen zeggen hem niets

Al ruim voor het toernooi begint de voorpret bij Kees en Savas.

Kees: “Dan gaan we al wat grappen en wat flauwekul heen en weer appen.”

Savas: “Je merkt niets van een leeftijdsverschil of een verschil in achtergrond. Kees is ontzettend geïnteresseerd in van alles. Dus ook in de ramadan, in de islam. In elke speler, in elk mens.”

Kees: “Savas werkt bij het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers en is heel intelligent, ik leer veel over van alles. Daarom zitten wij altijd samen met zijn tweetjes.”

Savas: “Soms komen er nog meer jongens bij zitten. Met Kees kun je lachen en hij staat heel positief in het leven, tegenslagen zeggen hem niets.”

Op de goedgevulde tribune worden tosti’s en chips genuttigd. En er wordt op traditionele wijze Marokkaanse thee ingeschonken. Ook voor Kees, die bijna de vijfde editie miste vanwege een hartinfarct eind december. “Ik kreeg van allemaal mensen die ik had leren kennen bij de Ramadan Cup appjes met ‘sterkte, Kees’. Dat vond ik mooi.”

Savas: “Kees heeft dan zoiets van: ‘ik was zo dicht bij de dood, ik ga nu echt geen dag niet vrolijk zijn.’ Dat is typisch Kees.”

Wat is schieten in het Turks?

Kees vroeg een keer wat ‘schieten” in het Turks is. Ik zei: ‘vur’. Hoor je hem dus de hele tijd ‘Vur! Vur!’ door die microfoon roepen

Er is geen geldprijs voor de winnaar van de Ramadan Cup, alleen een beker. Toch zien ze het fanatisme toenemen. Er komen steeds meer goede voetballers op af.

Kees: “Zelfs profs en internationals.”

Soms is het daarom zaak de boel even verbaal te verluchtigen, weten ze inmiddels.

Savas: “Kees vroeg een keer wat ‘schieten” in het Turks is. Ik zei: ‘vur’. Hoor je hem dus de hele tijd ‘Vur! Vur!’ door die microfoon roepen. Iedereen kijkt dan van: hoe weet hij dat? Dat vindt-ie schitterend.”

Kees: “Ik ga net zo lang door tot Savas onder de tafel ligt van het lachen.”