’t Hoornse Veerhuys, een begrip in de zaal

't Hoornse Veerhuys - Foto: KNVB Media

’t Hoornse Veerhuys is een begrip in Noord-Holland. De club richt zich alleen op zaalvoetbal. Het eerste team speelt al jaren in de Eredivisie, met spelers uit de eigen jeugdopleiding. “Wij beginnen al op zevenjarige leeftijd met zaalvoetbal”, vertelt voorzitter Adri Papa. Alle kinderen die bij ’t Veerhuys in de zaal actief zijn, spelen bij andere clubs op het veld. De zaal geeft ze iets extra’s. “Techniek, tiki-taka, veel aan de bal in kleine ruimtes”, aldus Papa.

Regionale functie

’t Hoornse Veerhuys is ambitieus. De club leidt zelf spelers op voor het eerste team. Papa: “Wij gaan echt voor kwaliteit. We werken volgens de Cruijff-visie, de Wiel Coerver methode en onze eigen visie. In ons kader zitten veel mensen met een onderwijsachtergrond, die graag met de jeugd bezig zijn. Dat past in onze filosofie. We willen opleiden voor de top. Ons eerste team speelt al jaren op Eredivisieniveau.”

Wij kiezen bewust voor onze eigen opleiding

Als specifieke zaalvoetbalvereniging heeft ’t Veerhuys een regionale functie. “Kinderen komen uit heel Noord-Holland hiernaartoe”, aldus Papa. “Andere clubs die in de Eredivisie Zaalvoetbal spelen, kopen spelers. Daar kunnen wij niet tegenop. Wij kiezen bewust voor onze eigen opleiding.”

Er zijn meer verenigingen in de omgeving die zich specifiek op zaalvoetbal richten zoals Hovocubo.

(Hoorn), zvv Nieuweboer Architecten (Wervershoof), Zwaag (Zwaag), Alpha Tours (Hem), Wognum Nicols (Wognum), FC Marlene (Heerhugowaard), White Stones (Egmond), ZA/Bluedesk (Alkmaar) en de vereniging met de grootste jeugdafdeling HZV/Het Vennewater (Heiloo).

Door zich puur op zaalvoetbal te richten, kunnen deze clubs zich onderscheiden. Papa: “Er zijn wel veldclubs die ook zaalvoetballen erbij doen, maar op een andere manier. Wij richten ons alleen op de zaal. Iedereen voetbalt daarnaast ook op het veld en dat stemmen we af met die clubs.”

Bekende spelers

Zaalvoetbal en veldvoetbal bijten elkaar niet, integendeel zelfs. Papa, die zelf al meer dan vijftig jaar bij de club betrokken is, meldt trots dat een groot aantal jongens dat bij ’t Veerhuys heeft gespeeld, op het veld zijn doorgedrongen tot de top: “Spelers bij profclubs zoals Ruud Vormer (Club Brugge), Sontje Hansen en Max de Waal (Ajax). De bondscoach voor het zaalvoetbal, Max Tjaden, heeft ook bij ons gespeeld.”

Naast bekende veldvoetballers, leidt ’t Veerhuys vooral ook zaalvoetballers op van hoog niveau. In diverse jeugdcategorieën won de club in het verleden al nationale titels, bovendien zijn Sem Biezen en Jesper van Halderen uit de opleiding van ’t Veerhuys actief geweest op het EK onder 19 zaal in 2019. Zaalinternational Jorg Ooijevaar komt ook uit de opleiding van de Hoornse club.

Zaal en veld

De zaal is enorm goed voor je techniek, het gaat om handelingssnelheid, passen, bewegen

Spelers die naast het veld ook in de zaal hebben gespeeld, leren iets extra’s. Papa: “De zaal is enorm goed voor je techniek, het gaat om handelingssnelheid, passen, bewegen, en je komt veel aan de bal. Niet alle veldtrainers zijn er voorstander van, maar neem nou Barcelona als voorbeeld. Daar beginnen alle kinderen in de zaal. De kinderen die bij ons op zevenjarige leeftijd binnenkomen, moeten vaak wennen. Zaalvoetbal is best complex met al die regeltjes, maar na drie maanden zie je meestal dat ze enorm vooruit zijn gegaan.”

De jeugd traint bij ’t Veerhuys één maal per week en speelt daarnaast één maal per week een wedstrijd. “Daarnaast trainen de meeste spelers bij hun veldclub ook nog drie keer per week en spelen zij ook nog een wedstrijd op het veld.”, vult Papa aan. “De trainingen voor de jeugd zijn vooral op zaterdag met de onderbouw en op zondag met de bovenbouw. Wij hebben een aantal ervaren trainers met zaaldiploma’s, van wie ik er zelf een ben. Bij de jeugd geeft ook een aantal spelers uit het eerste team training en we hebben regelmatig stagiaires van onder meer het Johan Cruyff College.”

Band met vereniging

’t Veerhuys is een gevestigde naam waar spelers een sterke band hebben met de vereniging, maar volgens Papa is juist dat voor een zaalvoetbalvereniging lastiger dan voor een veldvereniging. “Wij hebben geen eigen accommodatie en geen eigen kantine, dat maakt het moeilijker. Wij proberen daarom wel op vaste avonden te trainen en te spelen, maar het is schipperen met de veldschema’s en met de beschikbaarheid van zalen.” Het grootste deel van het afgelopen seizoen was zaalvoetbal vanwege corona sowieso niet mogelijk, maar Papa hoopt komend seizoen weer als vanouds aan de bak te kunnen.