Frans Vermeij: ‘Ik bepaal zelf het moment waarop ik stop’

Frans Vermeij bladert door zijn plakboeken bij de KNVB in Zeist. - Foto: KNVB Media

Frans Vermeij (78) zet zich al bijna zijn hele leven in voor de KNVB. Zijn lijst met functies en commissies is eindeloos. Hoewel hij bezig is aan zijn laatste seizoen als waarnemer van het talententraject scheidsrechters betaald voetbal wil hij van een vertrek uit Zeist niets weten. “Ik vier mijn 60-jarig jubileum, niet mijn afscheid.”

Hij verontschuldigt zich bijna wanneer hij begint te vertellen over zijn keuze om te stoppen als coördinator van het talententraject scheidsrechters betaald voetbal. Vermeij zou het liefste al zijn functies blijven vervullen, maar beseft dat hij ouder wordt. “Ik wil niet wachten tot ik word weggestuurd. Ik bepaal zelf het moment waarop ik stop”, legt hij uit terwijl hij begint te bladeren door zijn imposante plakboek. “Het is goed wanneer ze bij het talententraject gaan verjongen. Ik maak mijn plaats graag vrij voor goede opvolgers.”

Vermeij blijft zich echter inzetten voor de voetbalbond. Zo is hij onder andere ambassadeur van de KNVB voor het district West I, lid van het beroepscollege wedstrijdarbitrage betaald voetbal, bestuurder in de commissie leden van verdienste en adviseur bij het Ontwikkel Programma Scheidsrechters (OPS).

Rode draad

De arbitrage is de rode draad in zijn lange carrière bij de KNVB. “Waarom ik daar ooit mee ben begonnen? Ik was een hele slechte voetballer. Ik flikkerde nog net niet over de bal heen”, lacht Vermeij. “Ik ben eerst jeugdleider geweest bij De Zebra’s in Hilversum. Maar toen ik scheidsrechter Jaap Bijleveld een keer aan het werk had gezien, wist ik dat ik dat ook wilde worden. Ik had veel bewondering voor die man. Ik zocht uit waar hij moest fluiten en ging er dan op mijn fietsje heen om te kijken.”

Vermeij volgt de scheidsrechterscursus en maakte vervolgens een stormachtige ontwikkeling door. Bijna jaarlijks promoveert hij naar een hoger niveau. “En dat terwijl ik mijn postuur niet mee had. Ik was maar een klein jochie. Toch wist ik altijd de gevoelige snaar bij de spelers te raken. Ze hadden daarom ontzag voor me. Zo maakte ik wel eens grapje bij iemand die daarvoor bij mij was komen protesteren. Wanneer hij dan bijvoorbeeld overschoot, zei ik zoiets als ‘blijven trainen’. We stonden daarna quitte.”

Topscheidsrechter

Ik worstelde met mijzelf. Ik was niet meer fris in mijn hoofd

Tussen zijn eerste wedstrijd Victoria 6 – EMM 5 in 1960 en zijn debuut in het betaald voetbal zit slechts negen jaar. Vermeij zou volgens velen een internationale topscheidsrechter gaan worden. Toch haalt hij dit net niet. “Ik worstelde op dat moment met mijzelf. Ik was niet meer fris in mijn hoofd. Ik was getrouwd, maar ben later uit de kast gekomen. Ik speelde Frans Vermeij, maar was het niet meer. Ik maakte daarom wel eens foutjes waardoor mijn internationale doorbraak er niet is gekomen.”

Toch kan hij met trots terugkijken op zijn carrière als scheidsrechter. “Ik ben overal geweest. Ik heb mannen als Johan Cruijff en Wim Suurbier gefloten. Ik ben als assistent zelfs actief geweest in de kwartfinale van de Europa Cup I in 1972. Juventus tegen Újpest Dósza, voor 90.000 man in Turijn. Het was mijn absolute hoogtepunt.”

Functies

In 1978 stopt Vermeij als scheidsrechter in het betaald voetbal. Hij blijft vele functies voor de KNVB vervullen. Zo is hij rapporteur in het amateurvoetbal, adviseur van de scheidsrechterscommissie betaald voetbal en hij begint aan een trainerscursus. Als trainer schopt hij het tot de tweede klasse amateurs. In 1990 begint hij als scout voor scheidsrechters in het betaald voetbal. Vermeij blijkt een neus te hebben voor talentvolle arbiters. In zijn meegebrachte archief weet hij nog diverse rapporten te vinden. Zo schrijft hij op 22 november 2003 over Danny Makkelie: ‘Ik heb een groot talent aan het werk gezien’. Ook onder andere Jeroen Manschot en Robin Gansner krijgen een positief rapport van Vermeij en vinden daarna de weg omhoog.

Vermeij vervult in die tijd ook functies als waarnemer tucht- en veiligheidszaken en kamervoorzitter van de commissie van beroep West I. Het levert hem onder andere de onderscheiding ‘lid van verdienste’ van de KNVB op.

Tips en steunen

Alles doet hij met dezelfde inzet en passie voor de sport en de KNVB. Het scheidsrechtersvak is zijn ware liefde. In zijn functie voor de OPS blijft hij zoeken naar nieuw talent. “Ik probeer jonge arbiters te helpen om de weg naar boven te vinden, net als ik die ooit heb bewandeld. Soms kun je dit doen door ze tips te geven of ze even te steunen wanneer ze het na een lastige wedstrijd nodig hebben. Het geeft natuurlijk veel voldoening wanneer je een scheidsrechter eerst in de vierde klas amateurs ziet die daarna het betaald voetbal haalt. Natuurlijk heb ik daar mijn aandeel in gehad, maar de echt goede arbiters slagen ook wel zonder mij. Bovenal vind ik dit werk prachtig om te doen. Zo lang mijn gezondheid het toelaat, wil ik hier nog lang mee doorgaan.”