Twee vrouwen aan het roer bij VVIJ: 'Wij willen doorpakken'

Nancy van Tergouw en Mariëlle Slenders zijn sinds de zomer de voorzitters van VVIJ uit IJsselstein. - Foto: Marnix Schmidt

Een vrouw in de bestuurskamer van een amateurvereniging? Het is anno 2017 nog altijd een zeldzaamheid. Niet bij de IJsselsteinse tweedeklasser VVIJ. Sterker, daar trekken sinds deze zomer zelfs twee vrouwen de kar. Een gesprek met beide voorzitters Mariëlle Slenders (44) en Nancy van Tergouw (38). "Op geen enkele manier hebben we scepsis ervaren."

Om meteen maar een misverstand uit de weg te ruimen: het is géén duobaan die parttime door beiden wordt ingevuld. "Nee, we doen dit echt samen", benadrukken beide vrouwen meerdere malen. "Volledig qua functie én tijd. Maar wel samen dus. Dat was ook onze voorwaarde om aan de klus te beginnen. Er moest echt veel gebeuren binnen de club en samen hebben we nog meer daadkracht. We vullen elkaar aan en zetten onze schouders eronder."

Slenders en Van Tergouw hebben zelf geen actieve voetbalachtergrond, maar zijn dankzij hun voetballende (stief)zonen al een aantal jaar bij VVIJ betrokken. Ze kenden elkaar niet, totdat ze vijf jaar geleden besloten samen de jeugdtoernooien van de roodzwarten op sportpark Groenvliet te gaan organiseren. Net toen ze dat stokje wilden overdragen, gaf het bestuur er de brui aan. "Ik nam zitting in de projectgroep die een nieuw bestuur moest vormgeven", vertelt Slenders. "Op een gegeven moment wilde ik versnellen en besloot ik Nancy te bellen. Zij weet ook van doorpakken."

Broertje dood aan vergaderen

Tijdens de algemene ledenvergadering die volgde, hield het tweetal een presentatie over de nieuwe structuur voor een toekomstbestendig bestuur. De goedgevulde zaal applaudisseerde. De invulling van de vacatures liep echter niet storm. Toen ze na afloop het sportpark afliepen, borrelde ineens de gedachte op om de voorzittersrol op zich te nemen. "We hadden een goede structuur uitgezet die nu moest worden doorgevoerd. Dat kon alleen als we het ook zelf gingen doen. We hebben allebei een super drukke baan, maar hier leren we ook enorm veel van. Uit de comfortzone", aldus Slenders, werkzaam als mediamanager bij A.S. Watson, het bedrijf achter onder meer Kruidvat en ICI Paris XL.

Ze zijn perfectionistisch, weten van aanpakken en willen altijd vooruit

En zo kreeg het van oorsprong rooms-katholieke VVIJ - waar OranjeLeeuwin en Europees kampioen Shanice van de Sanden met voetballen begon - voor het eerst in de 91-jarige historie een vrouw aan het roer. Twee zelfs. Ze zijn perfectionistisch, weten van aanpakken en willen altijd vooruit. Zonder aarzelen somt Van Tergouw, docent wiskunde en rekenen in het voortgezet onderwijs, de karaktertrekken van beide presessen op. Aan eindeloos vergaderen hebben ze een broertje dood. Niet lullen maar poetsen, is het credo.

Drukte en reuring

Bovenaan het prioriteitenlijstje van het voorzittersduo staat de term 'betrokkenheid'. Binnen de grote IJsselsteinse vereniging - 1.900 leden van wie rond de 1.400 spelende leden - kreeg het individualisme steeds meer de overhand. Leden gedroegen zich als klanten, terwijl commissies en teams veelal autonoom bezig waren. Dat moest radicaal anders. "Er waren steeds minder vrijwilligers en het bestuur bestond op een gegeven moment nog maar uit drie personen. We zijn geen sportschool, maar een vereniging. We willen drukte en reuring op het park, en meer onderlinge verbintenis", vertelt Van Tergouw.

Het mooiste compliment dat we tot dusver hebben gekregen is dat we mensen hebben weten te mobiliseren. Misschien is dat een voordeel van ons vrouw-zijn

Zelf bracht ze in haar jeugd hele zaterdagen door bij het Utrechtse DOS, waar haar opa in het bestuur zat en haar vader voetbalde. "We zijn nu een project gestart om jong en oud te verbinden. Als het eerste thuis speelt, nodigen we een van de jeugdteams uit om een voorwedstrijd te spelen, als player escorts te fungeren en in de rust mogen ze penalty's schieten tegen de reservekeeper. Ook verkopen we lootjes waarvan de opbrengst voor de jeugdafdeling is. Een goede eerste zet, iedereen is enthousiast. Daarnaast vragen we mensen projectmatig voor een vrijwilligersfunctie. Daarmee bind je sneller mensen, want er zit een concrete periode aan. En als ze het leuk vinden, willen ze vaker dingen oppakken."

Mooiste compliment

Vrijwilligers voor bestuur en commissies kwamen niet vanzelf aanwaaien. "We zijn echt gaan proppen. Kijken wie geschikt zijn en vervolgens een enthousiaste groep formeren", vertelt Slenders die in februari bruikbare input kreeg tijdens een KNVB Kennisavond. "VVIJ is een mooie club, maar er moeten wel mensen opstaan. We moeten het met z'n allen doen. Het mooiste compliment dat we tot dusver hebben gekregen is dat we mensen hebben weten te mobiliseren. Misschien is dat een voordeel van ons vrouw-zijn. We zijn twee vrouwen die heel enthousiast zijn en een goed plan hebben. Die wuif je niet meteen weg."

Sowieso ervaren ze tot dusver alleen maar positieve reacties. Soms is er even een verbaasde blik als ze bij een uitwedstrijd de bestuurskamer binnenstappen en zich voorstellen als VVIJ-voorzitter, maar daarna vinden mensen het alleen maar leuk. "Ja, het heeft wel wat losgemaakt, maar laten we er ook niet al te moeilijk over doen. It's a job and somebody's gotta do it. Hier bij VVIJ is het al heel gewoon geworden. We zijn simpelweg aan de slag gegaan en het loopt nu prima."

Van Tergouw: "We zijn een frisse wind gebleken. En het is vooral de combinatie van ons tweeën die door de buitenwacht opmerkelijk wordt gevonden. Maar het is nu eenmaal ook een grote klus en we wilden het alleen samen doen. Al met al steken we er nu toch ieder dertig uur per week in, zijn we doordeweeks drie avonden op de club en stroomt de mailbox snel vol. Laatst vroeg mijn dochter waarom ik haar niet vaker in bed kwam stoppen en waarom ik zo vaak weg was. Dan gaat er wel even een belletje rinkelen."

Slenders: "Dat is wel een vrouwendingetje. Dat je je daar toch schuldig over voelt. Maar we zien dit als een overgangsjaar waarin oude zaken dienen te worden opgelost. Het is wel de bedoeling dat die uren in de nabije toekomst iets afnemen." Ze willen 'een paar jaar' de kar trekken. En dan een warme, open club achterlaten, waar alles procesmatig op rolletjes loopt. Zodat hun opvolger of opvolgers de rijdende trein moeiteloos kunnen blijven besturen.

Op handen gedragen

Een boodschap voor andere vrouwen? Stap erin en ga de uitdaging aan!

Hebben ze nog een boodschap voor andere vrouwen die overwegen een bestuursfunctie op te pakken? "Stap erin en ga de uitdaging aan. Op geen enkele manier hebben we negativisme of scepsis ervaren. Soms word je juist op handen gedragen. En als je zelf wel een drempel voelt, doe het dan samen met iemand. Dat kan natuurlijk ook een man zijn. Bij ons heeft juist de combinatie ons op voorhand veel vertrouwen gegeven. Het werkt sowieso goed, want ook de functies van secretaris en jeugdzaken worden nu bij VVIJ door een duo opgepakt."