Ank Westerveld (78) ’De club is mijn alles’

Ank Westerveld. - Foto: Caspar Huurdeman

Het leven van Ank - ze is 78 maar er zullen er maar weinig zijn die haar mevrouw Westerveld noemen, iedereen op de club kent haar gewoon als Ank - speelt zich al meer dan een halve eeuw af op de voetbalclub. Al 58 jaar om precies te zijn. "Ik trouwde met een voetballer en zo ben ik erin gerold. We begonnen bij Limvio en toen die club ging fuseren zijn we meegefuseerd naar SV Baarn."

Man Henny Westerveld - schilder van zijn vak - was ook altijd op de club te vinden, ze deden samen alles voor de club. Ze woonden er zo ongeveer. "Henny is twee jaar geleden overleden, de condoleance was hier in de kantine. Zijn kist stond daar", zegt ze terwijl ze wijst. "Ik heb hem op zijn sterfbed beloofd dat ik ermee doorga, met me inzetten voor de club. Dus zolang als mijn lichaam het toelaat doe ik dat."

Ank heeft elk denkbare klusje wel gedaan bij SV Baarn, de afgelopen decennia. En elk ondenkbaar klusje waarschijnlijk ook. Kantine schrobben, tosti’s maken, snoepzakjes vullen, wekelijkse bardiensten, opruimen, coach van het damesteam, aanwezig zijn om leveringen in ontvangst te nemen, containers aan de weg zetten, scheidsrechters en tegenstanders ontvangen, zorgen dat er een schaaltje bitterballen op tafel komt, de was van het eerste en het tweede doen. "Stinken joh. Vooral die sokken....!" Alleen in het bestuur hebben ze haar nooit gekregen. "Daar ben ik nooit aan begonnen. Ben ik ook heel geen typ voor."

Sociaal vangnet

Hoeveel uur ze in de club heeft gestoken? Ze heeft geen idee. Ze vindt het eigenlijk ook gewoon een rare vraag. Want waarom zou ze zich dat überhaupt afvragen? "Daar sta je toch helemaal niet stil? Dat doe je gewoon. Maar ja, veel meer dan een fulltimebaan ja, absoluut. En daarnaast stond ik ook nog dertig uur per week bij Albert Heijn trouwens. Kaas en brood. Dinsdag tot laat bardienst op de club en woensdagochtend vroeg beginnen bij Albert Heijn. En o ja, ik heb ook mijn slagersdiploma. Maar waarom zou ik de uren hier op de club tellen? ik doe dit allemaal omdat ik het leuk vind. Pure clubliefde."

Ank is de laatste tijd wat minder mobiel, maar dat houdt haar inzet voor de voetbalclub nauwelijks tegen. "Ik heb twee nieuwe heupen. Het is op zich maar een paar honderd lopen of fietsen van mijn huis naar de club, maar dat is me net te ver. Komend voorjaar hoop ik weer helemaal op de been te zijn." Dat betekent niet dat Ank al een tijdje niet op de club is geweest, in tegendeel. "Welnee, er zijn altijd mensen die me willen halen en brengen. Iedereen helpt me enorm, hartstikke lief. De club zorgt heel goed voor me hoor!"

SV Baarn is voor Ank dan ook veel meer dan alleen een voetbalclub. Het is haar leven en tegelijk ook een groot sociaal vangnet. Ank heeft zich haar leven ingezet voor de club, maar ze krijgt er ook een hoop voor terug. "SV Baarn is mijn alles. Ik heb hier echt zo veel plezier. Ik loop hier lekker rond, kom niks tekort."

Grote campagne

'Vrijwilligers zijn het kloppend hart van de vereniging, maar krijgen vaak te weinig waardering.' Dat is de boodschap die Heineken en KNVB onder de aandacht willen krijgen met de campagne die zondag is gestart rond de interland Nederland-Finland in Amsterdam. Zo voelt Baarnse Ank het overigens niet. Ze voelt zich over het algemeen juist prima gewaardeerd op de club, zegt ze. Blijkt ook wel. Als ze hulp nodig heeft, is er altijd wel iemand bij de club die zijn vinger opsteekt. Dat zegt toch wel wat.

Desondanks deed ze natuurlijk mee aan de campagne. Ank zegt immers nooit nee als haar club haar wat vraagt. "De bar heeft nog nooit zo geblonken als bij de filmopnames", grijnst ze. De club moet er tenslotte wel een beetje netjes uitkomen. SV Baarn speelt de hoofdrol in het campagnefilmpje, diverse vrijwilligers komen in beeld en vertellen waarom ze doen wat ze doen en hoe belangrijk de club voor ze is en hoe belangrijk vrijwilligers zijn voor de club: Michel van Grinsven, Bob Morcus en natuurlijk Ank Westerveld. Ze staan symbool voor al die voetbalvrijwilligers in heel Nederland, want elke club heeft wel een Michel, een Bob en een Ank.

De hoofdrolspelers in het campagnefilmpje waren zondag allemaal mee naar de Arena om als gast van Heineken en KNVB de wedstrijd Nederland-Finland te bekijken en zich in de vipbox in de watten te laten leggen. Ook oud-voetballers Frank en Ronald de Boer waren aanwezig om met de Baarnse delegatie op de foto te gaan en op naam gemaakte shirts uit te reiken. Frank en Ronald spelen ook een rol in de campagne.

Ruim 400.000 vrijwilligers

Ruim 400.000 vrijwilligers zijn wekelijks in touw voor hun club, hebben de mensen achter de campagne uitgezocht. Zonder vrijwilligers geen voetbal, zo simpel is het. Uit onderzoek van Motivaction blijkt echter dat slechts 58% van de vrijwilligers zich regelmatig gewaardeerd voelt, terwijl bijna 80% van de Nederlanders aangeeft vrijwilligers vaker te willen bedanken. Met andere woorden: de waardering is er wel, maar wordt niet uitgesproken.

Om hier verandering in te brengen, lanceren de KNVB en Heineken het initiatief 'Rondje Waardering': een seizoenlange ode om vrijwilligers de erkenning te geven die ze verdienen. Een van de acties is een bierviltje dat is gemaakt, met op de ene kant Rondje Waardering en op de andere kant de ruimte om een compliment te schrijven. Het komend voetbalseizoen komen er allerlei acties om de vrijwilligers te eren en te laten zien dat de wel degelijk worden gewaardeerd.

Uiteindelijke doel is om bij iedereen tussen de oren te krijgen dat het goed is om af en toe eens even dank je wel te zeggen tegen de mannen en vrouwen die uit pure clubliefde de kantine beheren, de biertjes tappen, de vuile sokken wassen, de kleedkamers weer toonbaar maken, wedstrijden fluiten, kortom, de mensen zonder wie er überhaupt niet gevoetbald zou kunnen worden.

Bron: De commerciële afdeling van DPG Media