Er is iets mis gegaan.

Het lukt niet om de pagina die je zocht op KNVB.nl te laden.

Op dit moment is de website in onderhoudsmodus. Probeer het later nog eens.

Gebruik je een adblocker? Probeer deze uit te zetten en laad de pagina opnieuw.

Hé scheids! Spiegeltje, spiegeltje aan de wand…

KNVB Media
KNVB Media
3 oktober 2017, 8:56

Redacteur Robbert Minkhorst neemt de proef op de som. - Foto: KNVB Media

Steeds sneller, steeds makkelijker ook, is de scheidsrechter Kop van Jut. Beschimpt, belaagd en betast. Wie respecteert de scheidsrechter nog? En hoe leuk is het dan om er een te zijn - of te worden? Redacteur Robbert Minkhorst neemt de proef op de som.

Je zou denken dat ik mijn lesje intussen wel geleerd had. Ik verheugde me op het treffen tussen de JO-17 1 van RCL uit Leiderdorp tegen die van ASC uit Oegstgeest, mijn eerste officiële aanstelling van de KNVB. Gretig, fris en fatsoenlijk waren de associaties die het affiche bij me opriepen. Het werd, met recht, mijn vuurdoop.

Vorig seizoen

Au! Ik maak dezelfde fout dus gewoon nog een keer

Natuurlijk dacht ik in de dagen vooraf nog wel even terug aan vorig seizoen, toen ik - in opleiding tot verenigingsscheidsrechter - de JO-17 5 van Meerburg floot, tegen hetzelfde RCL. Ik kon op een gegeven moment niks goeds meer doen. Dat lag aan de spelers die alleen maar met elkaar aan het klieren waren, maar ook aan mij. Ik liet veel toe, te veel. Deze jongens konden die verantwoordelijkheid niet aan. Toen ik het wilde repareren, was het te laat, en het effect averechts.

Dat nooit weer, besloot ik. Dit zijn selectieteams, die willen voetballen, prentte ik mezelf deze zaterdag in, die kunnen voetballen, en die maskeren hun tekortkomingen niet met geëtter, geduw en geschop. Die gaan volwassen om met een beetje strijd in het veld.

Dezelfde fout

Dat viel tegen. Van het weekend zoek ik de column die ik naar aanleiding van Meerburg – RCL schreef nog even terug en lees ik: ‘Ik laat veel toe, in de verwachting dat spelers er verstandig mee omgaan’. Au. Ik maak dezelfde fout dus gewoon nog een keer.

Ik voel de wedstrijd als palingsnot door mijn handen glippen, onmachtig als ik ben om er wat aan te doen

Bij RCL – ASC wordt het vervelend in de tweede helft, als overtredingen zich opstapelen, ik ogen te kort kom en het tempo ziedend hoog blijft. Mijn begeleider had me in de rust al op het hart gedrukt: hou goed in de gaten hoe je loopt. Hij zei: 'Daar word je veel rustiger van. Je rende vanaf het begin overal als een dolle stier op af. Ik dacht: nog twintig minuten en ik moet het zuurstof erbij halen'. Maar ja, ik wil niks missen, dacht ik.

Onmachtig

Ik voel de wedstrijd als palingsnot door mijn handen glippen, onmachtig als ik ben om er wat aan te doen. Althans, ook mijn pogingen daartoe mislukken. Als de aanvoerder van RCL in het voorbijgaan roept ‘oké jongens, vanaf nu mag  dus alles’, fluit ik en roep ik hem tot de orde. Daarna geef ik een scheidsrechtersbal. (Waarom? Het is toch gewoon een vrije trap tegen?) Als ik bij een hoekschop het spel onderbreek om de trainers van ASC (vermanend) toe te spreken, wordt de corner achter mijn rug om gewoon genomen.

Na afloop vindt mijn begeleider dat ik te veel met spelers en omstanders de discussie ben aangegaan. Ik lees terug in de eerder aangehaalde column: ‘Ik hoor de stem van de KNVB-docent in mijn hoofd: Ga nooit met spelers in discussie’. Au.

Spiegel voorgehouden

Bizar genoeg krijg ik een dag later als ik zelf moet voetballen, opnieuw de spiegel voorgehouden. Een clubscheidsrechter die het aanvankelijk nog probeert maar het al gauw op zijn beloop laat, is het kwijt bij een akkefietje waar wij als bezoekende ploeg de aanstichter (maar ook het grootste slachtoffer) van zijn - uit ongenoegen over zijn lankmoedige - en inconsequente - optreden. Een van ons krijgt een klap, een ander ook. Het ‘was niet gezien’, maar ik had mijn twijfels.

Ik mag dan voor de leeuwen zijn gegooid, ik laat me niet verslinden

Het uiteindelijke beoordelingsrapport van mijn begeleider zaterdag is pijnlijk confronterend. Afgefakkeld na mijn vuurdoop. ‘Iets te hoog gegrepen, voor een beginnend scheidsrechter’, lees ik. Het stemmetje ‘ja, maar’ in mijn hoofd leg ik het stilzwijgen op. Dit verlies moet ik nemen. Er staat ook: ‘Ondanks dat hij een moeilijke middag heeft gehad, bleef hij enthousiast en positief en leergierig’. Ik mag dan voor de leeuwen zijn gegooid, ik laat me niet verslinden.

Robbert Minkhorst

Twitter: @IJC_mink #ikwordscheidsrechter

Word scheidsrechter!

Lijkt het je leuk om wedstrijden te fluiten? Zie jij jezelf een voetbalwedstrijd in goede banen leiden? Klik dan hieronder voor meer informatie!

Gerelateerd nieuws

Laatste artikelen